’t Is laat in de avond, een kroegje aan zee
’t Is stil in de straten, maar uit het café
Klinkt een lied en de wind voert het mee
En als je goed luistert versta je het refrein:
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden die hier niet zijn
De woorden zijn simpel, de stemmen zijn hard
Het klinkt wat eenvoudig en soms heel verward
Maar ’t is eerlijk en recht uit het hart
En al klinkt het zo vrolijk, je voelt ook de pijn
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden die hier niet zijn
Kom, zing dit lied met hart en ziel
Het zeegat uit en aan het wiel
Kom, hijs het zeil hoog in de mast
Houd de wind aan bakboord vast…
Geen schipper kan varen zonder kompas
Geen zeeman kan zingen zonder zijn glas
Met de kroeg als zijn domein
Want hier zingt hij en drinkt hij z’n whisky of wijn
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden die hier niet zijn
De zee geeft, de zee neemt
Dus zing dit refrein:
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden
Laat ons drinken op al onze vrienden die hier niet zijn