1. Door mijn woning
speelt een zonnig licht.
'k Voel m'een kleine koning
in mijn grote plicht:
Vrouw en kind te schragen
op mijn sterke jeugd;
En ze hoog te dragen)
in mijn vreugd!) bis
2. Daar op ’t schouwke
prijkt mijn enig kruis.
Wees mijn engel, vrouwke,
wees mijn hemel, huis.
Wees mijn stoutste roemen,
wees mijn zoetste troost,
frisse levensbloemen,
krachtig kroost.
3. O, mijn kind'ren !
Graag gebroken brood !
Zou 't geluk vermind'ren
waar de last vergroot ?
Zou men armoe lijden
om een mondje meer ?
Och, waar mensen strijden
helpt de Heer ! |